ನನಗೆ ಹಾಗನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಯಾಕೆಂದರೆ
ಏನಾದರೂ ಓದಿದರಲ್ವಾ....?
ಓದಿದರೂ ಬರೆಯಬೇಕೆಂದು ಅನಿಸಬೇಕಲ್ವಾ....!
ಸರಿ.
ಓದಿ ಬರೆಯಲು ಕೂಡಬೇಕು...
ಆಗ ಅನಿಸದೇ ಹೋದರೆ.
ಹೀಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ನನ್ನ ಮನಸು ಈ ರೀತಿ ಚಿತ್ರ-ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ನರ್ತಿಸುತ್ತಿದೆ. ಸತ್ಯ ಈ ರೀತಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅನಿಸುತ್ತದೋ ಇಲ್ಲವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೋ ಆದರೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಮಂದಿಗೆ ಈ ರೀತಿ ಅನಿಸಬಹುದು.
ಇನ್ನು ಕೆಲವರಿಗೆ ಯಾವನ್ ರೀ ಬರಿತಾರೆ... ಅಂತಾರೆ. ಬರೆಯೋರೆಲ್ಲ ಬೊಗಳೆ ಬಿಡೋರು ಅಂತಾ.... ಮೈ ಕೆರಕೊಳ್ತಾ ಬೂಸಿ ಬಿಡ್ತಾರೆ. ಇನ್ನು ಕೆಲ ಹುಂಭರು ಇವನು ಬರೆಯೋದೆಲ್ಲ ಲೆಫ್ಟ್, ರೈಟ್, ಕಾಲು, ಕೈ ಹೀಗೆ ತಮಗೆ ಅನಿಸದ್ದನ್ನು ಕಿಂಚಿತ್ತು ಯೋಚಿಸದೇ ಎಕ್ಸ್ ಪ್ಲೋರ್ ಮಾಡ್ತಾರೆ.
ಇಲ್ಲಿ ನಿಜವಾಗಿ ನಗ್ನ ಸತ್ಯ ಯಾವುದು ಗೊತ್ತಾ? ಹಾಳು ಮೂಳಾಗ್ಲಿ ಬರೆಯೋದಿದೆಯಲ್ಲ ಅದೇ ದೊಡ್ಡದು. ಯಾಕೆಂದರು ನಮ್ಮವರು ಬರೆಯೋದು ಒಂದು ಟೈಮ್ ವೇಸ್ಟ್ ಅಂತಾನೆ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಎಷ್ಟೋ ಮಾಹಿತಿ ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿರ್ತಾರೆ. ಒಂಚೂರು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೀರಿ ಅಂದ್ರೆ ತಿಣಿಕಾಡ್ತಾರೆ....
ಹೀಗಿದೆ ಬರೆವಣಿಗೆಯ ಪ್ರಭಾವ.
ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಬರೆವಣಿಗೆ ಸಿದ್ಧಿಯಾಗಿರಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಸತತ ಓದು, ಒಂಚೂರು ವಿಮರ್ಶೆ, ಅನುಭವ ಬರೆವಣಿಗೆಯನ್ನು ಬೆಳಸುತ್ತೆ. ರೀಯಲ್ಲಿ. ಬರೆವಣಿಗೆ ಬರೀತಾ ಬರೀತಾ ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ಎಕ್ಸ್ ಪ್ಲೋರ್ ಆಗ್ತೇವೆ. ಆ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ವಿಮರ್ಶೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಶುರು ಮಾಡ್ತಾವೆ....
ಈ ಮೂಲಕ ನಾನು ಹೇಳೋದು ಇಷ್ಟೆ. ಪ್ಲೀಸ್ ಬರೀರಿ. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ. ಅಸಾಧಾರಣವಾದುದನ್ನ ಅಲ್ಲದೇ ಹೋದರೂ atleast ಓದಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಬರೆವಣಿಗೆ ಬರೆಯುತ್ತೀರಿ. ಈ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಇದರಿಂದ ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಕಿರಿಕಿರಿ, ತೊಂದರೆ ಕೋಡೋದು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತೆ.
ಯಾಕಂದರೆ ಮಾತಾಡಬೇಕಾದ್ರೆ ಬಾಯಿ ಸುಮ್ಮನಿರೋಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ಲೇಖನಿ (ಬರೆಯುವಾಗ) ಯೋಚಿಸುತ್ತೆ, ಬರೆಯುಸುತ್ತೆ......
ಈ ಮಾತು ನನಗೆ ನಾನೇ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಇದು ಓದುವ ನಿಮಗೆ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತಾ....? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ....
